اندر احوالات دیدن 20:30

لابلاي وبلاگ ها و نوشته هاي دوستان مي بينم كه هنوز يه عده اي دارن به 20:30 دري وري مي گن اين يعني ميشينن اين چرندستان رو مي بينن؛ اعصابشون مي ريزه بهم و ميان شروع مي كنن به نوشتن فحش و فضيحت عليه مجري وعوامل برنامه. آخه جانم؛ عزيزم چرا نيگاه مي كني؟ چرا اينكارو مي كني با خودت؟ آخه چرا؟ وقتي مي بيني يه مشت آدم بظاهر انسان كه چشمشونو مي بندن رو هرچي واقعيت و مي بافن هرچي كه مي خوان، چرا مي شيني پاي اين جفنگ نامه و اعصابتو خراب مي كني كه در نهايت اون الاغام بگم ما اينهمه مخاطب داريم؟ چرا جاي تماشاي 20:30 نميشيني يه راز بقايي چيزي ببيني كه از لحاظ مفهوم و محتوي زياد فرقي با 20:30 نداره ولي در عوض بهت يه عالمه آرامش مي ده و كلي هم از وقتت استفاده مي كني. نصيحت برادرانه، در يك كلام تماشاي 20:30 = تلف كردن—> عمر+وقت+سرمايه+احساسات+ شعور+انسانيت+اخلاقيات.